[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->PrologJeśli brał twój zawini, upomnij go;i jeśli żałuje, przebacz mu.I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc:żałuję tego, przebacz mu(Łk 17, 3-4) Całe życie starałam się postępować wedle tych słów.Bo każdy człowiek popełnia błędy.Bo każdy człowiek zasługuje na drugą szansę. A czasamii na trzecią.Bo nie jesteśmy nieomylni.Bo jesteśmy tylko ludźmi. Bo jesteśmy aż ludźmi.I jeśli popełniamy błędy, krzywdząc innych, powinniśmysię umieć do tego przyznać. A ci inni powinni umieć namwybaczyć.Lecz... nie zawsze potrafimy i nie zawsze chcemy.Ja potrafiłam i chciałam.I choć przeżyłam wiele, teraz jestem w stanie spojrzeć sobiew oczy i nie czuć pogardy, żalu czy litości dla siebie samej.I gdy spojrzę w jego oczy, wiem, że pomimo tego, co zrobiłam, on też żyje i postępuje wedle tych słów.Bo on jest moim przebaczeniem.Jedynym, jakie miałam.Część pierwszaRozdział 1Paulina Litwiak siedziała w samochodzie obok wysokiegoprzystojnego mężczyzny po czterdziestce, który z ustami zaciśniętymi w linijkę trzymał sztywno kierownicę i wpatrywał się
[ Pobierz całość w formacie PDF ]